Την ώρα που ο Δημοκρατικός Συναγερμός αποφάσισε να ανακοινώσει πρώτος το ψηφοδέλτιό του για τις Βουλευτικές Εκλογές του 2026, ώστε να τρέξει από πολύ νωρίς τον προεκλογικό του αγώνα για να πετύχει τους στόχους του, κάποιες ενέργειες στελεχών εγείρουν ερωτήματα, όπως για παράδειγμα του δημάρχου Πάφου και στελέχους του ΔΗΣΥ, Φαίδωνα Φαίδωνος.
Τις τελευταίες εβδομάδες, σε δύο περιπτώσεις, το όνομα του κ. Φαίδωνος αναφέρθηκε τόσο από πλευράς του ευρωβουλευτή Φειδία Παναγιώτου, όσο και ενός εκ των εν δυνάμει υποψηφίων του, Δημήτρη Μπάρου, τον οποίο οι δύο παρουσιάζουν ως σαν να λειτουργεί ως «σύμβουλός» τους για κάποια πολιτικά ζητήματα, παρόλο που ενδεχομένως να μην ήταν ο στόχος τους ένα τέτοιο μήνυμα.
Για παράδειγμα, ο Φειδίας Παναγιώτου, σε πρόσφατη παρουσία του σε podcast στο Netcast Zone, όπου παρουσίαζε το πλάνο του κόμματός του, αναφερόμενος στον Δήμαρχο Πάφου, είπε ότι «ο Φαίδωνας που μιλήσαμε -μιλούμε με τον Φαίδωνα πού και πού- είπε μου “ρε Φειδία εν τζαι έχω πιο πολλή δύναμη που σένα, άμα θέλω κάτι να περάσει φκάλλω το στην τηλεόραση τζαι λαλώ τους εν τούτο, εν τούτο, όπως κάμνεις τζαι εσύ. Τούτη εν η δύναμή μου τζαι βάλλω τους πίεση που την εξωτερική”».
Το να συνομιλεί ένας ευρωβουλευτής με έναν δήμαρχο και στέλεχος άλλου κόμματος, ούτε αθέμιτο είναι, αλλά ούτε και απαγορευτικό. Εξάλλου, ο διάλογος αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της Δημοκρατίας και μπορεί να χαρακτηριστεί ως εξαιρετικά σημαντικός πυλώνας για να προχωρήσει η χώρα μπροστά. Άλλωστε, εδώ και δεκαετίες, οι πολίτες παρακολουθούν τους πολιτικούς να διασταυρώνουν τα ξίφη τους και να πολώνουν το κλίμα, αντί να προσπαθούν να συζητήσουν σε πολιτισμένα πλαίσια για διάφορα θέματα, και θεωρητικά τέτοιου είδους ανταλλαγές απόψεων επιτυγχάνουν τον στόχο της καλύτερης συνεννόησης.
Ο ευρωβουλευτής, όμως, αφήνει να εννοηθεί ότι ζητά ή συζητά με τον δήμαρχο Πάφου διάφορα θέματα, ενδεχομένως γιατί εκτιμά τις απόψεις του, αλλά ταυτόχρονα και διότι τον θεωρεί έμπειρο πολιτικό που μπορεί να τον καθοδηγήσει να μάθει καλύτερα την πολιτική, αφού παραδέχθηκε σε αρκετές περιπτώσεις ότι δεν τον γνωρίζει καλά.
Πλέον όμως, ο Φειδίας Παναγιώτου δεν λογίζεται απλώς ως ένας εκ των έξι ευρωβουλευτών της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά πρόκειται και για ένα αρχηγό κόμματος -όρο που ο ίδιος δεν αποδέχεται- ο οποίος θα προσπαθήσει να πετύχει ότι και στις Ευρωεκλογές, όταν κατάφερε να εξασφαλίσει 71 χιλιάδες ψήφους και να τερματίσει τρίτος, πίσω από ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ, με ποσοστό 19.36%.
Ακολούθησε η δεύτερη αναφορά προς το πρόσωπο του στελέχους του ΔΗΣΥ και δημάρχου Πάφου, από τον εν δυνάμει υποψήφιο της Άμεσης Δημοκρατίας, Δημήτρη Μπάρο, ο οποίος έδειξε τον Φαίδωνα Φαίδωνος ως τον «σύμβουλό» του για να λάβει την απόφαση να κατέλθει ως υποψήφιος στις Βουλευτικές Εκλογές.
Σε δίλεπτο βίντεο που ανήρτησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «αρχικά δεν ήθελα να εμπλακώ με την πολιτική, διότι στο μυαλό μου είναι συνώνυμη της διαφθοράς, της υποκρισίας και της ψευτιάς. Όπως μου είπε και ο Φειδίας, αν δεν ασχοληθούμε εμείς, τότε ποιος θα το κάνει; Συνειδητοποίησα ότι οι λόγοι που δεν θέλω να ασχοληθώ με την πολιτική είναι ίσως τελικά οι λόγοι που θέλω να το κάνω. Ξεκίνησα να νιώθω μέσα μου ότι υπάρχει ένας πραγματικός πόλεμος και ότι έχω χρέος να στηρίξω το Φειδία στον αγώνα του κόντρα στη διαφθορά και στην υποκρισία».
Όπως σημείωσε «πριν όμως πάρω την απόφαση, ήθελα να πάρω τη συμβουλή από τον πιο ικανό, για εμένα πολιτικό που γνωρίζω. Ο αξιότατος αυτός άνθρωπος αποτελεί έμπνευση για μένα, για να ασχοληθώ με την πολιτική, γιατί με το παράδειγμά του ότι μπορείς να είσαι τίμιος και ειλικρινής και παρόλα αυτά να ασχολείσαι με την πολιτική. Αφού επικοινώνησα με τον κ. Φαίδωνα και μου επιβεβαίωσε ότι η πολιτική χρήζει νέων και ικανών ανθρώπων για να προκύψουν κάποιες θετικές αλλαγές. Πήρα λοιπόν την απόφαση ότι έπρεπε να επιστρέψω για να ξεκινήσω να μελετώ και να προετοιμάζομαι, έτσι ώστε να αρχίσω να ακολουθώ το σκοπό μου, ο οποίος δεν αλλάζει, παραμένει ο ίδιος και είναι να κάνω όσες περισσότερες ζωές μπορώ καλύτερες. Αυτή τη φορά με μέσο την πολιτική».
Το κατά πόσον ο κ. Φαίδωνος γνώριζε ότι το εν λόγω πρόσωπο θα κατέλθει ως υποψήφιος με τον συνδυασμό του Φειδία ενδεχομένως να μην έχει μεγάλη σημασία, αφού ανεξαρτήτως με ποιο κόμμα θα ήταν υποψήφιος, γνώριζε πως σίγουρα αυτό δεν θα είναι υποψήφιος με το ΔΗΣΥ.
Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι η Άμεση Δημοκρατία δεν είναι βασικός αντίπαλος του ΔΗΣΥ στις εκλογές, αφού πρόκειται για ένα νέο κόμμα, το οποίο βρίσκεται στα σπάργανά του, ωστόσο ο Φειδίας απέδειξε στις προηγούμενες εκλογές ότι μπορεί να πετύχει τους στόχους που θέτει και ενδεχομένως στο τέλος να στοιχίσει στο κόμμα του οποίου είναι στέλεχος ο κ. Φαίδωνος, η οποιαδήποτε διαρροή προς τρίτους ή η πιθανή συρρίκνωση των ποσοστών του ΔΗΣΥ. Κυρίως, όμως, ο ΔΗΣΥ αρέσκεται να παρουσιάζεται ως η πλέον υπεύθυνη και ωφέλιμη πολιτική δύναμη και καλλιεργεί την εικόνα ότι αποτελεί ανάχωμα στον λαϊκισμό και κόμματα όπως αυτό του Φειδία θεωρητικά ιδρύθηκαν ως απόρριψη της στάσης των παραδοσιακών κομμάτων. Δηλαδή καλλιεργείται η εικόνα πως, έστω άθελα του, ένα μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΔΗΣΥ ενδεχομένως να εμπνέει αυτούς που το κόμμα του θεωρεί ως επικίνδυνους.
Από την άλλη, κάποιοι θεωρούν απόλυτα θεμιτή τη στάση του δημάρχου Πάφου και δεν εντοπίζουν οτιδήποτε μεμπτό στις ενέργειές του, καθότι δεν θεωρούν σε καμία περίπτωση ότι τα όσα ανέφερε ο εν δυνάμει υποψήφιος αποτελούν παρακίνηση να κατεβεί ανταγωνιστικά στο κόμμα του στις Βουλευτικές Εκλογές, πέρα από μια απλή συμβουλή σε ένα νέο να διεκδικήσει θέση για τη δική του γενιά.
Πέραν της στάσης του Φαίδωνα Φαίδωνος, ερωτήματα εγείρονται και από την πλευρά του κόμματος του Φειδία, το οποίο παρουσιάζεται από τον ίδιο ως εντελώς διαφορετικό από τα παραδοσιακά και αντισυστημικό. Θα φέρουν το καινούργιο και το διαφορετικό στην κυπριακή πολιτική σκηνή με συμβουλές και καθοδήγηση από παλιά κομματικά στελέχη; Το να λαμβάνει συμβουλές από στέλεχος ενός κόμματος το οποίο είναι κατεξοχήν συστημικό, προκαλεί εύλογα ερωτήματα για τον τρόπο που θέλει να εξελίξει το κόμμα και για τα κίνητρά του. Ακόμα και εάν θεωρεί τον Φαίδωνα Φαίδωνος ως αντισυστημικό πολιτικό, στην ουσία αυτό δεν μπορεί να ισχύει στην πράξη, αφού δεν είναι κάποιος ανεξάρτητος αξιωματούχος, όπως ο ίδιος, ο οποίος λειτουργεί με βάση τις δικές του ιδέες και σκέψεις, αλλά εκφράζει άμεσα και τις θέσεις του Δημοκρατικού Συναγερμού, στα συλλογικά όργανα του οποίου ανήκει.
Είναι σαφές από το παράδειγμα αυτό πως ενδεχομένως να υπάρχει μεγαλύτερη αλληλοεπικάλυψη μεταξύ των παραδοσιακών κομμάτων και των νέων δυνάμεων που πολιτεύονται με βάση την αντίθεση σε αυτά. Ίσως οι καινούριες ιδέες να μην είναι και τόσο καινούριες και να υπάρχουν και στο εσωτερικό των παλιών κομμάτων, απλώς να μην έχουν την ίδια δυνατότητα και την ίδια πλατφόρμα έκφρασης. Ίσως πάλι αυτοί οι νέοι σχηματισμοί να αντιμετωπίζονται από κάποιους ως όχημα προώθησης της δικής τους ατζέντας, την οποία μπορεί να μην θέτουν ψηλά στις προτεραιότητές τους τα δικά τους κόμματα. Μπορεί, τελικά, απλώς όλοι αυτοί να μην διαφέρουν μεταξύ τους όσο θα ήθελαν να διαφέρουν...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
- Αλλάζει κατά το ήμισυ η Βουλή σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, τι δείχνουν τα στοιχεία-Τέθηκαν ήδη εκτός ένας στους τρεις
- Πάνε για νέο ρεκόρ υποψηφιοτήτων οι Βουλευτικές Εκλογές 2026-Τα 2+1 σενάρια για την εκτύπωση του ψηφοδελτίου
- Η... μεταγραφική περίοδος των Βουλευτικών-Οι πολιτικοί που άλλαξαν στρατόπεδα και τα σενάρια μετακίνησης της Ειρήνης
