Η Ημέρα των Αγνοουμένων της Κύπρου δεν είναι απλώς μια ημέρα τιμής, είναι μια υπόσχεση συνέχειας, αναφέρει, σε ανακοίνωση του, ο Πολιτιστικός Σύνδεσμος «Η ΑΣΣΙΑ».
«Όσο υπάρχουν ψυχές που αναζητούν απαντήσεις, όσο υπάρχουν φωνές που αρνούνται να σωπάσουν, ο αγώνας μας παραμένει ζωντανός. Με πίστη στο δίκαιο του αγώνα μας, κρατούμε τη μνήμη άσβεστη, για να μπορέσει η δικαιοσύνη να λάμψει, και η Άσσια, όπως και κάθε πληγωμένος τόπος και οι οικογένειες των αγνοουμένων, να δικαιωθούν», προσθέτει.
Σημειώνει ότι κάθε χρόνο, στις 29 Οκτωβρίου, ο κόσμος της Κύπρου στρέφει το βλέμμα του στους αγνοουμένους, σε εκείνους που χάθηκαν μέσα στις σκοτεινές σελίδες της ιστορίας, αφήνοντας πίσω οικογένειες, φίλους και ανοιχτές πληγές.
«Για εμάς, τους πρόσφυγες και απογόνους της Άσσιας, αυτή η ημέρα δεν είναι απλώς μια επέτειος, είναι μια διαρκής υπενθύμιση του χρέους μας προς όσους δεν γύρισαν ποτέ, αλλά και προς τη συλλογική μνήμη που δεν επιτρέπεται να σβήσει», προσθέτει.
Αναφέρει, παράλληλα, ότι η Άσσια της Μεσαορίας, το χωριό της γης και της ψυχής μας, γνώρισε το δράμα των αγνοουμένων με τον πιο σκληρό τρόπο.
«Δεκάδες παλικάρια της, νέοι και οικογενειάρχες, χάθηκαν το καλοκαίρι του 1974, αφήνοντας πίσω τους ορφανεμένες οικογένειες και μια κοινότητα πληγωμένη αλλά όρθια. Από τότε, η αναζήτηση της αλήθειας και της δικαιοσύνης έγινε τρόπος ζωής για όσους κρατούν τη μνήμη ζωντανή», σημειώνει.
Σ’ αυτόν τον αγώνα, αναφέρει, πρωτοστατεί εδώ και δεκαετίες ο Πολιτιστικός Σύνδεσμος “Η ΑΣΣΙΑ” είτε μόνος είτε σε συνεργασία με την Επιτροπή Συγγενών Αγνοουμένων Άσσιας, το Κοινοτικό Συμβούλιο και άλλα οργανωμένα σύνολα η προσφορά των οποίων είναι ανεκτίμητη.
«Με εκδηλώσεις μνήμης, εκδόσεις, ντοκιμαντέρ, ιστορικές έρευνες και διαρκή παρουσία σε κάθε προσπάθεια διαλεύκανσης της τύχης των αγνοουμένων, ο Σύνδεσμος υπηρετεί με σεβασμό και επιμονή τον ιερό σκοπό της δικαίωσης. Δεν πρόκειται μόνο για αναζήτηση σωμάτων, είναι αναζήτηση της αλήθειας, της αξιοπρέπειας και της ιστορικής δικαιοσύνης. Οι μνήμες δεν ξεθωριάζουν. Όσο υπάρχουν μητέρες που περιμένουν, παιδιά που αναζητούν, νέες γενιές που μαθαίνουν και συνεχίζουν, η φλόγα θα παραμένει άσβεστη», προσθέτει.
Αναφέρει, επίσης, ότι η μνήμη δεν είναι παρελθόν, είναι δύναμη, είναι συνέχεια, είναι ο δρόμος που ενώνει τις γενιές σε έναν κοινό σκοπό: να μη μείνει κανείς λησμονημένος.
«Σήμερα, σε μια εποχή που συχνά ο πόνος τείνει να καλυφθεί από τη ρουτίνα και τη λήθη, οφείλουμε να θυμόμαστε πως η υπόθεση των αγνοουμένων δεν είναι υπόθεση μόνο της Άσσιας, ούτε μόνο της Κύπρου, είναι υπόθεση ανθρωπιάς και διεθνούς δικαίου. Η αποκάλυψη της αλήθειας, η απόδοση ευθυνών και ο σεβασμός στη μνήμη των θυμάτων αποτελούν θεμέλια κάθε πολιτισμένης κοινωνίας», καταλήγει.
