Ισχυρό μήνυμα για την ανάγκη θεσμικής αναγνώρισης και εξειδικευμένης εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών που εργάζονται σε παιδοογκολογικά τμήματα, έστειλε την Τετάρτη η Διευθύντρια του Παιδοογκολογικού Τμήματος του Μακάρειου Νοσοκομείου, Ελένη Παπαχριστοδούλου, κατά την τοποθέτησή της κατά τη διάρκεια συνεδρίας της Επιτροπής Παιδείας της Βουλής, την Τετάρτη, όπου συζητήθηκε το θέμα της ανάγκης σχεδιασμού οργανωμένης και θεσμοθετημένης εκπαίδευσης για όλα τα παιδιά που παραμένουν εκτός του βασικού τους σχολείου για λόγους υγείας για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Σύμφωνα με την Ελένη Παπαχριστοδούλου, ο εκπαιδευτικός, ο οποίος καλείται να εργαστεί σε ένα παιδοογκολογικό περιβάλλον, δεν μπορεί να είναι απλώς ένας «δάσκαλος» αλλά πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο μέλος της πολυθεματικής ομάδας φροντίδας, δίπλα σε γιατρούς, νοσηλευτές και ψυχολόγους.
«Ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι συμπληρωματικός της θεραπείας. Πρέπει να γνωρίζει τις ιδιαιτερότητες της ασθένειας, τις παρενέργειες, αλλά και να μπορεί να διαχειριστεί τον πόνο, το πένθος, την απώλεια», ανέφερε.
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στην έννοια της ανακουφιστικής φροντίδας, διευκρινίζοντας ότι αυτή δεν αφορά μόνο την τελική φάση της ζωής, αλλά την ολιστική φροντίδα του παιδιού, που περιλαμβάνει τη σωματική, ψυχική, πνευματική και εκπαιδευτική στήριξη.
Η Διευθύντρια του Παιδοογκολογικού Τμήματος περιέγραψε συγκινητικές προσωπικές εμπειρίες από παιδιά που συνέχισαν την εκπαιδευτική διαδικασία ακόμη και όταν μεταφέρθηκαν στο εξωτερικό, με τη στήριξη αφοσιωμένων δασκάλων, που διατήρησαν σχέσεις εμπιστοσύνης και παρείχαν σταθερότητα σε ένα ασταθές περιβάλλον.
Ανάμεσα στα όσα συγκλονιστικά ανέφερε η γιατρός της Παιδοογκολογικής Μονάδας ήταν: «Είδα παιδί να μιλά μόνο στη δασκάλα του. Όχι σε μένα, τη γιατρό του. Εκείνη κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του, κάτι που εγώ δεν πέτυχα τέσσερα χρόνια».
Χρειαζόμαστε ανθρώπους με πάθος
Κάλεσε τα Υπουργεία Παιδείας και Υγείας να συνεργαστούν, για τη θεσμοθέτηση συγκεκριμένων κριτηρίων για την επιλογή εκπαιδευτικών σε τέτοια τμήματα, την παροχή ειδικής εκπαίδευσης και την ενίσχυση των ψηφιακών μέσων διδασκαλίας για τα παιδιά που νοσηλεύονται ή βρίσκονται σε κατ’ οίκον φροντίδα.
«Χρειαζόμαστε ανθρώπους με πάθος. Όχι τυχαία τοποθετημένους. Όχι γιατί κάποτε βίωσαν την ασθένεια στην οικογένειά τους. Αλλά γιατί είναι έτοιμοι να σταθούν δίπλα στο παιδί, σε όλες τις φάσεις της ασθένειας», κατέληξε.
Εντός Νοεμβρίου η κατάθεση συγκεκριμένου σχεδίου για μόνιμη λύση
Στο μεταξύ, κοινή πεποίθηση όλων των εμπλεκομένων κατά τη συνεδρία, ήταν η ανάγκη για άμεση και οργανωμένη θεσμοθέτηση ενός ολοκληρωμένου πλαισίου εκπαιδευτικής στήριξης, ενώ κοινή συνισταμένη όλων ήταν πως πίσω από τους αριθμούς κρύβονται παιδιά και οικογένειες, που βιώνουν καθημερινά μεγάλες δυσκολίες και πως το κράτος έχει ηθική και νομική υποχρέωση να διασφαλίσει την απρόσκοπτη συνέχιση της εκπαίδευσής τους.
Εξάλλου, η Επιτροπή Παιδείας της Βουλής αναμένει εντός Νοεμβρίου την κατάθεση συγκεκριμένου σχεδίου από το Υπουργείο Παιδείας, με στόχο τη μόνιμη λύση ενός ζητήματος, που αφορά δεκάδες -αν όχι εκατοντάδες- παιδιά στην Κύπρο και το εξωτερικό.
Ο Πρόεδρος της Επιτροπής, Παύλος Μυλωνάς, εξέφρασε την αισιοδοξία του ότι μέχρι τις 15 Νοεμβρίου θα έχει ολοκληρωθεί ο σχεδιασμός μεταξύ Υπουργείου Παιδείας, Υγείας και Υφυπουργείου Πρόνοιας, ώστε όλα τα παιδιά -ανεξαρτήτως ηλικίας ή βαθμίδας- να έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση και την υποστήριξη που δικαιούνται.
Όπως τόνισε, το νέο πλαίσιο θα καλύπτει τόσο τη φυσική παρουσία εκπαιδευτικών σε χώρους νοσηλείας, όσο και τηλεκπαίδευση για παιδιά στο εξωτερικό.
Αναγνώρισε, παράλληλα, ότι οι εκπαιδευτικοί που εργάζονται σε τέτοιες συνθήκες χρειάζονται ειδική επιμόρφωση και ψυχολογική στήριξη, ενώ πρότεινε τη δημιουργία «δεξαμενής» εθελοντικά ενδιαφερόμενων εκπαιδευτικών, οι οποίοι θα εκπαιδεύονται κατάλληλα για να παρέχουν εκπαιδευτική και συναισθηματική στήριξη στα παιδιά.
Ο Βουλευτής του ΑΚΕΛ, Χρίστος Χριστοφίδης, υπογράμμισε ότι το ισχύον σύστημα παρουσιάζει σοβαρές καθυστερήσεις και γραφειοκρατικά εμπόδια, με αποτέλεσμα παιδιά να μένουν εκτός εκπαίδευσης για μήνες.
Ζήτησε εκσυγχρονισμό των διαδικασιών και τη δημιουργία εξειδικευμένου σώματος εκπαιδευτικών, επισημαίνοντας ότι δεν υπάρχει καν σαφής εικόνα για τον αριθμό των παιδιών στο εξωτερικό που χρήζουν εκπαιδευτικής στήριξης.
Ο Βουλευτής της ΔΗΠΑ, Αλέκος Τρυφωνίδης, τόνισε την ανάγκη για θεσμοθέτηση του προγράμματος εκπαίδευσης εκτός σχολείου με σταθερή χρηματοδότηση, ανεξαρτησία στις θέσεις των εκπαιδευτικών και διασφάλιση της σταθερότητας και της ρουτίνας για τα παιδιά, ένα στοιχείο κρίσιμο για την ψυχοσυναισθηματική τους ισορροπία, αλλά και στη θεραπεία τους.
Στόχος μας, είπε, «είναι μια καθολική, συμπεριληπτική και ασθενοκεντρική εκπαίδευση, που θα δίνει σε κάθε παιδί τη δυνατότητα να αναπτύξει τις δεξιότητες και δυνατότητές του, ανεξάρτητα από τις συνθήκες υγείας που αντιμετωπίζει».
Ο Βουλευτής Λάρνακας Αντρέας Αποστόλου επανέλαβε την ανάγκη θεσμοθέτησης της νοσοκομειακής και κατ’ οίκον εκπαίδευσης, ζητώντας τη διενέργεια επιτόπιων επισκέψεων από αρμόδιους λειτουργούς στα νοσοκομεία της Γερμανίας και της Γαλλίας, όπου νοσηλεύονται Κύπριοι μαθητές.
Παράλληλα, πρότεινε τη συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας της Ελλάδας, ώστε να αξιοποιηθεί εκπαιδευτικό προσωπικό και από την ελλαδική πλευρά.
Προκλήσεις και κενά στην παροχή εκπαιδευτικής στήριξης
Σοβαρά ερωτήματα, εξάλλου, γύρω από τη στήριξη μαθητών που απουσιάζουν για μεγάλα χρονικά διαστήματα από τα σχολεία λόγω ασθένειας ή παραμονής στο εξωτερικό τέθηκαν κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης. Εκπρόσωποι της Διεύθυνσης Δημοτικής και Μέσης Εκπαίδευσης αναφέρθηκαν στις υπάρχουσες δυσκολίες, αλλά και στις προσπάθειες που καταβάλλονται για να εξασφαλιστεί η εκπαιδευτική τους συνέχεια.
Η εκπρόσωπος της Διεύθυνσης Δημοτικής Εκπαίδευσης, Σοφία Ιωάννου, ανέφερε ότι ο αριθμός των παιδιών που βρίσκονται στο εξωτερικό ή νοσηλεύονται για μεγάλο χρονικό διάστημα κυμαίνεται συνήθως μεταξύ τεσσάρων και έξι ανά σχολική χρονιά.
«Αυτή τη στιγμή έχουμε καταγεγραμμένα τέσσερα παιδιά, ενώ ο αριθμός μπορεί να φτάσει μέχρι και τα έξι κατά τη διάρκεια της χρονιάς», είπε.
«Γνωρίζουμε ήδη για δύο παιδιά που πρόκειται να μεταβούν στο εξωτερικό τον Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο, ενώ ένα παιδί βρίσκεται ήδη εκτός Κύπρου», πρόσθεσε.
Από την πλευρά της Διεύθυνσης Μέσης Εκπαίδευσης, η Χρυστάλλα Κουκουμά, υπογράμμισε τις επιπρόσθετες δυσκολίες που αφορούν κυρίως την παροχή τηλεκπαίδευσης σε παιδιά που νοσηλεύονται ή βρίσκονται στο εξωτερικό.
«Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι τα προσωπικά δεδομένα. Για να μπορεί ένα παιδί να παρακολουθεί το μάθημα εξ αποστάσεως, απαιτείται η συναίνεση των γονέων όλων των μαθητών της τάξης, καθώς ενδέχεται να υπάρξει καταγραφή ήχου και εικόνας μέσα από χώρους όπως τα νοσοκομεία», ανέφερε.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, πρόσθεσε, εφόσον υπάρχει σχετικό αίτημα από το παιδί και την οικογένειά του, διευκολύνεται η επικοινωνία του με την τάξη του, κυρίως για ψυχολογικούς λόγους και διατήρηση δεσμών με το σχολικό περιβάλλον.
Επίσης, όπως επισήμανε υπάρχουν περιπτώσεις, κατά τις οποίες μαθητές παρακάθονται σε εξετάσεις στο εξωτερικό, με τη βοήθεια εθελοντών ή άλλων συντονισμένων ενεργειών.
Σύμφωνα με την κ. Κουκούμα η τοποθέτηση κατάλληλων εκπαιδευτικών, για την υποστήριξη αυτών των παιδιών, συχνά καθυστερεί, λόγω έλλειψης διαθεσιμότητας, γραφειοκρατικών διαδικασιών και ανάγκης συνεχούς επικαιροποίησης των ιατρικών πιστοποιητικών.
Κατά τη συνεδρία σημειώθηκε, παράλληλα, η ανάγκη για εξειδικευμένη επιμόρφωση των εκπαιδευτικών που αναλαμβάνουν τέτοιους ρόλους, καθώς και η πρόθεση για αξιοποίηση συνταξιούχων ή άλλων έμπειρων εκπαιδευτικών, ώστε να ενισχυθεί η «δεξαμενή» ανθρώπινου δυναμικού.
Πηγή: ΚΥΠΕ
