Μετά από 34 χρόνια δικαστικού αγώνα, ήρθε η δικαίωση για τον γνωστό επιχειρηματία Νίκο Σιακόλα. Με απόφαση που εξέδωσε στις 26 Ιανουαρίου 2021, το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας απέρριψε εξ’ ολοκλήρου για δεύτερη φορά, αγωγή του 1986 της Federal Bank of Lebanon s.a.l εναντίον του κ. Σιακόλα ύψους $40,388,722.85, με έξοδα εναντίον της. Με την εν λόγω απόφαση, ολοκληρώνεται ο κύκλος της μεγαλύτερης σε διάρκεια δικαστικής υπόθεσης στην Κύπρο.
Η υπόθεση, χρονολογείται από το 1986 με τα επίδικα γεγονότα να ανάγονται από το 1974. Η ενάγουσα τράπεζα που ασκεί τραπεζικές επιχειρήσεις με έδρα τον Λίβανο, αιτείτο απόφαση εναντίον του κ. Σιακόλα (εναγόμενου) για διάφορα ποσά, δυνάμει τραπεζικών διευκολύνσεων που παρείχε στην ελληνική εταιρεία Hellas Eurotrade Ltd και για τις οποίες, σύμφωνα με την ενάγουσα, ο εναγόμενος παρείχε γραπτή εγγύηση και/ή γραπτή ανάληψη πληρωμής.
Ειδικότερα, η εν λόγω τράπεζα διεκδικούσε το ποσόν των $465.914,00 ως οφειλόμενο υπόλοιπο από τραπεζικές διευκολύνσεις καθώς και $132.815,00 ως οφειλόμενο υπόλοιπο για ειδική προμήθεια που η προαναφερόμενη εταιρεία έλαβε ως επιβαρύνσεις από την Κυβέρνηση της Νιγηρίας, σε σχέση με την παράδοση διάφορων ποσοτήτων τσιμέντου. Σημειώνεται ότι το Μάρτιο του 1975, ο κ. Σιακόλας ως αντιπρόσωπος των εταιρειών World Tide Shipping Corporation και Hellas Eurotrade Ltd συμφώνησε με την ενάγουσα τράπεζα στο Λίβανο να εκδώσουν εγγύηση απόδοσης και να παρέχουν τις αναγκαίες τραπεζικές διευκολύνσεις και χρηματοδότηση και στις δυο εταιρείες, για σύμβαση που η πρώτη εταιρεία είχε συνάψει με το υπουργείο Άμυνας της Νιγηρίας αναφορικά με την πώληση 240,000 μετρικών τόνων τσιμέντου.
Η μεγαλύτερη σε διάρκεια αγωγή στην Κύπρο
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην απόφαση, οι λόγοι της μεγάλης καθυστέρησης στην ολοκλήρωση της εκδίκασης της υπόθεσης, έχουν να κάνουν κυρίως με την πολυπλοκότητα των επιδίκων θεμάτων αλλά και τις πολλές ενδιάμεσες διαδικασίες που εκδικάστηκαν σε πρώτο και δεύτερο βαθμό. Επιπλέον, στην εκδίκαση της ουσίας της αγωγής δόθηκε όγκος μαρτυρίας και κατατέθηκε σωρεία εγγράφων ως τεκμήρια. Είναι ενδεικτικό ότι η εξέταση και αντεξέταση των μαρτύρων, διήρκησε πάρα πολλές δικασίμους λόγω ακριβώς του πολύπλοκου των επιδίκων θεμάτων.
Όπως τονίζεται, μετά που επιλήφθηκαν της υπόθεσης διάφοροι Πρόεδροι Επαρχιακού Δικαστηρίου που δεν μπορέσαν όμως να ολοκληρώσουν την ακρόαση λόγω διορισμού τους στο Ανώτατο Δικαστήριο, τελικώς η υπόθεση εκδικάστηκε από τον Κ. Κληρίδη και εκδόθηκε τελική απόφαση στις 15.9.2005. Στην έφεση που ακολούθησε, το Ανώτατο Δικαστήριο ανέτρεψε την πιο πάνω απόφαση στις 18.7.2011. Στην εν λόγω απόφαση με την οποία διατάχθηκε η επανεκδίκαση της υπόθεσης, παρατέθηκε από το Εφετείο η άποψη του τότε πρωτόδικου Δικαστή ότι η υπόθεση αυτή, «διεκδικεί τα σκήπτρα της μακρύτερης από απόψεως χρονικής διάρκειας και έκτασης μαρτυρίας αγωγής που εκδικάστηκε ποτέ στην Κύπρο». Ακολούθησαν μετά την διαταγή για επανεκδίκαση, αρκετές επιπλέον ενδιάμεσες διαδικασίες, τόσον ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου όσον και ενώπιον του Εφετείου, αναφορικά με την τροποποίηση των δικογράφων.
Πιο κάτω, παρατίθεται συνοπτικά το ιστορικό εκδίκασης της πολύκροτης αυτής υπόθεσης:
- Η πρώτη δίκη ενώπιον του Δικαστή Κρονίδη διεξήχθη από τις 4.3.1996 μέχρι τις 8.3.1996 (5 μέρες ακρόασης). Την 1.7.1996 ορίστηκε η υπόθεση για ακρόαση εξ υπαρχής ενόψει του διορισμού του Δικαστή Κρονίδη στο Ανώτατο Δικαστήριο.
- Η δεύτερη δίκη ενώπιον του Δικαστή Κραμβή διεξήχθη από τις 12.5.1997 μέχρι τις 8.7.1997 (18 μέρες ακρόασης). Στις 7.10.1997 αναβλήθηκε η ακρόαση και ορίστηκε η υπόθεση για ακρόαση εξ υπαρχής ενόψει του διορισμού του Δικαστή Κραμβή στο Ανώτατο Δικαστήριο.
- Η τρίτη δίκη ενώπιον του Δικαστή Κληρίδη διεξήχθη από τις 6.4.1999 μέχρι τις 27.5.2003 (167 μέρες ακρόασης). Στις 15.09.2005 εκδόθηκε απόφαση.
- Στις 18.7.2011 το Ανώτατο Δικαστήριο ανέτρεψε την πρωτόδικη απόφαση και διέταξε επανεκδίκαση της αγωγής.
- Η τέταρτη δίκη ενώπιον του Δικαστή Παναγιώτου διεξήχθη από τις 15.4.2019 μέχρι τις 7.8.2020 ( 59 μέρες ακρόασης). Στις 26.03.2021 εκδόθηκε απόφαση.
- Αξίζει να σημειωθεί ότι υπάρχει δικαίωμα έφεσης, που μπορεί να ασκηθεί εντός έξι εβδομάδων από την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης.
Το σκεπτικό της απόφασης
Το δικαστήριο διαπίστωσε για δεύτερη φορά, 20 ολόκληρα χρόνια μετά από την ολοκλήρωση της πρώτης δίκης, ότι η απαίτηση της Ενάγουσας Τράπεζας Federal Bank of Lebanon S.A.L., (που αρχικά ήταν για ποσό πέριξ των $598.729 ισχυριζόμενο υπόλοιπο λογαριασμού αλλά με την απαίτηση της ενάγουσας για την πληρωμή σύνθετου τόκου από το 1977 τελικά ανήλθε στο ποσό των $40,388,722.85), δεν είχε αποδειχθεί αφού «…….η ενάγουσα χρέωνε τον λογαριασμό της Hellas Eurotrade Ltd με σωρεία παράνομων και αντισυμβατικών τόκων και προμηθειών και χειριζόταν τις ισοτιμίες κατά το δοκούν με αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση να τεκμηριώσει την θέση της ότι η Hellas Eurotrade Ltd, της οφείλει το αιτούμενο ή οποιοδήποτε άλλο ποσόν δυνάμει του εν λόγω λογαριασμού. Ούτε είναι δυνατόν να διερευνηθεί από το Δικαστήριο, ποιο θα ήταν το υπόλοιπο του λογαριασμού αν δεν συμπεριλαμβάνονταν σε αυτόν οι εν λόγω αυθαίρετες χρεώσεις.»
Ενδεικτική είναι η αναφορά του δικαστηρίου για τους δυο κυρίους μάρτυρες της υπόθεσης.
Για τον εναγόμενο κ. Σιακόλα το δικαστήριο ανέφερε «μου έκανε πολύ καλή εντύπωση από το εδώλιο του μάρτυρα. Παρά την εμφανή σωματική του κόπωση λόγω μεγάλης ηλικίας και εξαντλητικής αντεξέτασης που πήρε αρκετές δικασίμους για να ολοκληρωθεί, καθώς και της αδυναμίας του να διαβάζει, η μνήμη του αποδείχθηκε πολύ δυνατή αφού αναφέρθηκε με λεπτομέρεια σε όλα τα έγγραφα που του διαβάστηκαν και έδωσε την εκδοχή του επί όλων των θεμάτων που άπτονται της συναλλαγής του με την κυβέρνηση της Νιγηρίας και την ενάγουσα.»
Ενώ για τον κύριο μάρτυρα της ενάγουσας τράπεζας Federal Bank of Lebanon S.A.L το δικαστήριο δεν δίστασε να αναφέρει τα ακόλουθα: «κρίνω ότι η μαρτυρία του Μ.Ε.1, εμπεριέχει εγγενείς αδυναμίες αφού δεν ήταν σε θέση να καταθέσει αναφορικά με τις λεπτομέρειες χρεοπιστώσεων των επίδικων λογαριασμών, αλλά και γιατί επί ουσιαστικών ζητημάτων……...δεν έχει ιδίαν γνώση», και περαιτέρω: «Ανεξαρτήτως της πιο πάνω διαπίστωσης μου ότι η μαρτυρία του Μ.Ε.1 δεν βοήθησε στην επίλυση των επιδίκων θεμάτων, κρίνω εξετάζοντας στην ολότητα της την μαρτυρία του, ότι ο Μ.Ε.1 δεν είπε όλη την αλήθεια στο Δικαστήριο, αναφορικά με σημαντικά επίδικα γεγονότα της παρούσας.»
Το δικαστήριο συνέχισε την αξιολόγηση της μαρτυρίας του κύριου μάρτυρα της ενάγουσας τράπεζας αναφέροντας: «…………πέραν των πιο πάνω, ο Μ.Ε.1 (δηλαδή ο κύριος μάρτυρας της ενάγουσας τράπεζας) δεν μου έκανε καθόλου καλή εντύπωση από το εδώλιο του μάρτυρα. Οι απαντήσεις του δεν ήταν άμεσες και απέφευγε επιτηδευμένα να απαντά σε ερωτήσεις που κατά την άποψη του δεν προωθούσαν την υπόθεση της ενάγουσας» και το δικαστήριο κατέληξε: «Συνοψίζοντας τα πιο πάνω, κρίνω ότι η μαρτυρία του Μ.Ε.1 όχι μόνο δεν βοήθησε στην επίλυση σημαντικών επιδίκων θεμάτων, αλλά επιπλέον εμπεριέχει σημαντικές αντιφάσεις, καθοριστικές στην κρίση της αξιοπιστίας του. Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η μαρτυρία του Μ.Ε.1 απορρίπτεται στο σύνολο της ως αναξιόπιστη.»
Αξίζει να σημειωθεί ότι τον κ. Νίκο Κ. Σιακόλα αντιπροσώπευσαν στο δικαστήριο ο κ. Ανδρέας Δημητρίου και η κα Νέδη Κουκουμά του δικηγορικού γραφείου Ιωαννίδης Δημητρίου Δ.Ε.Π.Ε υποστηριζόμενοι από τον κ. Πάμπο Ιωαννίδη ο οποίος, μαζί με τον κ. Ανδρέα Δημητρίου, είχε αντιπροσωπεύσει τον κ. Νίκο Κ. Σιακόλα στην πρώτη ακρόαση της αγωγής το 2000.