Η σκέψη μας δεν μπορεί να φύγει από κοντά τους. Μόνο η σκέψη, επειδή η παρουσία μπορεί να τους κάνει κακό. Ποιος θα πίστευε ποτέ, ότι η απουσία θα ήταν πράξη υπέρτατης αγάπης.
Είναι οι παππούδες και οι γιαγιάδες που πρέπει να κρατήσουμε ανέπαφους από τον εφιάλτη που λέγεται κορωνοϊός. Το τίμημα για τους ίδιους είναι βαρύ, ειδικά τώρα που είναι οι γιορτές του Πάσχα, αφού θα τις περάσουν μακριά από τους αγαπημένους τους. Είτε είναι μόνοι στο σπίτι, είτε είναι σε στέγες ηλικιωμένων.
Σε ένα οίκο ευγηρίας στη Λευκωσία, ωστόσο οικογένειά τους γίνονται οι φροντιστές τους. Συγκινεί η απόφασή των 19 φροντιστών και της διαχειρίστριας να μην κάνουν το Πάσχα στα σπίτια τους, αλλά να το περάσουν με τους ηλικιωμένους, που φέτος δεν θα δούνε τα παιδιά τους. Έτσι νιώθουν πως θα απαλύνουν τον πόνο και την ανησυχία τους. Είναι το γηροκομείο Άγιος Παύλος στον Άγιο Δομέτιο, που έχει 25 τρόφιμους.
<
Η διαχειρίστρια του, Πωλίνα Ελπιδοφόρου μίλησε τηλεφωνικώς στον REPORTER για την απόφαση αυτή, καθώς και για τις δραστηριότητες που προγραμματίστηκαν.
«Προσπαθούμε να περνούμε όσες ώρες περισσότερες γίνεται εμείς μαζί τους. Τις μέρες του Πάσχα θα είμαστε μαζί τους συνέχεια, δεν θα μείνουμε στα σπίτια μας. Αποφασίσαμε να κάνουμε και φλαούνες μαζί τους και να βάψουμε αυγά. Συνήθως τις φέρναμε από έξω τις φλαούνες, αλλά φέτος θα τις κάνουμε μαζί με εκείνους που μπορούν. Είχαμε μουσικά, προγράμματα σχεδιασμένα που δυστυχώς δεν θα γίνουν έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα. Θα τους κάνουμε οι υπόλοιποι, διάφορα ψυχαγωγικά προγράμματα. Το Σάββατο τη νύκτα όσοι είναι ξύπνιοι θα δουν τη λειτουργία όλοι μαζί. Κυριακή και Δευτέρα, θα έρθουμε όλοι για να φάμε μαζί τους».
<
Για να έχουν την αίσθηση της φυσικής παρουσίας των δικών τους, το προσωπικό του γηροκομείου χρησιμοποιεί την τεχνολογία. Έτσι οι παππούδες και οι γιαγιάδες μπορούν να βλέπουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
«Παίρνουμε τους συγγενείς τους με βιντεοκλήση και μιλούν. Παίρνουμε ακόμα και τους συγγενείς αυτών που δεν αντιλαμβάνονται. Μία με δύο φορές οι συγγενείς τους φέρνουν πράγματα και τα αφήνουν έξω, δεν επιτρέπεται να μπουν στο ίδρυμα. Νιώθουν πολύ μεγάλη χαρά όταν πάρουν πράγματα από τους δικούς τους».
Οι ηλικιωμένοι, ανησυχούν για τον κορωνοϊό και ζητούν να ενημερώνονται. Πιο πολύ συγκινεί, όμως, η αγωνία τους όχι για τους ίδιους αλλά για τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
«Οι παππούδες που αντιλαμβάνονται μας ρωτούν για τον κορωνοϊό. Ενημερώνονται κιόλας διότι τους παίρνω κάθε μέρα εφημερίδα και τους διαβάζω πολλά πράγματα από το ίντερνετ. Εξηγώ τους πως θα περάσει σε λίγο καιρό και θα μπορούν να είναι πιο ελεύθεροι να δουν τα παιδιά τους και να μπορούν να πάνε σπίτι τους κάποιοι που πήγαιναν συχνά. Στεναχωριούνται που δεν θα δουν την οικογένειά τους. Οι περισσότεροι όμως, είναι πολύ καιρό μαζί μας και θεωρούν πως είμαστε οικογένειά τους. Ξέρουν ότι δεν θα παν στους δικούς τους . Τους εξηγούμε ότι θα είμαστε μαζί τους και θα περάσουμε καλά και ότι θα πάνε στους δικούς τους αλλά να περιμένουν λίγο. Ξέρεις, τα παιδιά τους δεν έρχονται για να τους προστατεύσουν, αλλά και οι παραπάνω λένε στα παιδιά τους να μην έρθουν και να μείνουν σπίτι να περιοριστούν για να μην πάθουν κακό»."http://newsasset.reporter.com.cy/ImgSrc.aspx?Resolution=2&Doc=1267399" style="width:300px" /><
<
Η κ. Ελπιδοφόρου εξηγεί πως λόγω του μικρού αριθμού ηλικιωμένων στον οίκο ευγηρίας, υπάρχει μεγάλο δέσιμο με τους φροντιστές τους.
«Νιώθουμε τους πολύ κοντά μας. Δεν είναι τόσοι πολλοί που να είναι απλά αριθμοί. Έχει ενάμιση μήνα που απαγόρευσα τις επισκέψεις. Πριν ακόμη λάβει μέτρα η Κυβέρνηση. Είμαι νοσηλεύτρια και διάβασα πολύ για τον κορωνοϊό και ο γιος μου σπουδάζει σε αυτά τα θέματα οπόταν πήραμε αυτά τα μέτρα. Εξήγησα των παιδιών των ηλικιωμένων την απόφαση μας. Λυπούμαι που το έκανα, αλλά ήταν για την ασφάλειά τους. Και γω το γιο μου έχει ενάμιση μήνα να τον δω, που μένει λίγο πιο πάνω από μένα. Προσπαθώ όσο μπορώ να μείνουμε καθαροί και να μην βρεθεί κανένας με κορωνοϊό».
<
Η ευγνωμοσύνη της γιαγιάς Ανθούλας
Μέσω τηλεφώνου, μιλήσαμε και με δύο ηλικιωμένους του ιδρύματος που δεν έκρυψαν την ευγνωμοσύνη τους για την ενέργεια του προσωπικού που τους φροντίζει.
Μέσω τηλεφώνου, μιλήσαμε και με δύο ηλικιωμένους του ιδρύματος που δεν έκρυψαν την ευγνωμοσύνη τους για την ενέργεια του προσωπικού που τους φροντίζει.
«Εν να κάμουμεν πάρτι την Κυριακή και τη Δευτέρα. Έχουμεν κάθε μέρα τους ανθρώπους που μας φροντίζουν. Βασανιούμεν τους αλλά αγαπούν τους γέρους. Ευχαριστούμεν τους πολλά», λέει η Ανθούλα Ιγνατίου 87 χρόνων.
Η γιαγιά Ανθούλα, που έχει δύο παιδιά και τρία εγγόνια, έχει πολύ καιρό να δει την οικογένειά της. Η έγνοια της είναι μήπως πάθουν αυτοί κάτι και όχι η ίδια.
«Είμαστε περιορισμένοι, όπως όλος ο κόσμος. Εν νεν μόνο για μας, εν για όλο τον κόσμο. Λυπούμαι πάρα πολύ. Στενοχωριέμαι που εν τους βλέπω, αλλά δεν θέλω ούτε εγώ να έρκουνται να με βλέπουν και να κινδυνεύουν. Ανησυχούμεν για τον κορωνοϊό και ενημερώνομαι που την τηλεόραση. Παρακαλώ μέρα νύκτα να περάσει αγάπη μου. Ο Θεός να λυπηθεί όλον τον κόσμο. Να φύει το κακό αυτό και Πάσχα κάμνουμεν και αργότερα».
Οι ευχές του παππού Χρήστου
Μηνύματα αισιοδοξίας από έναν άλλο τρόφιμο του οίκου ευγηρίας, τον παππού Χρήστος Στυλιανού που λέει ότι όταν τηρούμε τους κανόνες, δεν έχουμε τίποτα να φοβόμαστε.
Μηνύματα αισιοδοξίας από έναν άλλο τρόφιμο του οίκου ευγηρίας, τον παππού Χρήστος Στυλιανού που λέει ότι όταν τηρούμε τους κανόνες, δεν έχουμε τίποτα να φοβόμαστε.
«Είμαστε μια χαρά δαμέ. Περνούμε πολλά ωραία. Έχω δύο παιδιά και τρία εγγόνια. Είναι στην Ουαλία και μιλάμε τηλεφωνικώς. Άμα τηρούμε τους κανονισμούς δεν έχουμε τίποτε να φοβηθούμε. Εύχομαι να φύγει ο κορωνοϊός και να επιστρέψουμε στην καθημερινότητα. Καλό Πάσχα σε όλους».
Οι φροντιστές και οι τρόφιμοι του οίκου ευγηρίας Άγιος Παύλος στη Λευκωσία, μέσα από τις αξιέπαινες πράξεις και τα λόγια τους, γίνονται παραδείγματα. Στέλνουν τα πιο όμορφα μηνύματα για το Πάσχα. Μηνύματα αλτρουισμού, αλληλεγγύης και αισιοδοξίας. Μπράβο τους!!! Καλή Ανάσταση σε όλους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
