Στραμμένα στη Βουλή είναι για ακόμη μία φορά τα βλέμματα, καθώς εκείνη αναμένεται να κρίνει το μέλλον του νομοσχεδίου, όσον αφορά στο νέο σχέδιο αξιολόγησης των εκπαιδευτικών και του εκπαιδευτικού έργου, μετά από αρκετούς μήνες διαλόγου ανάμεσα σε Υπουργείο Παιδείας και εκπαιδευτικές οργανώσεις, καθώς επίσης και της ίδιας της Βουλής με όλους τους φορείς. Όλα αυτά την ώρα που οι συνδικαλιστικές οργανώσεις προσπαθούν με εκβιαστικό τρόπο να θέσουν εμπόδια, απειλώντας με κλιμάκωση των μέτρων, επειδή δεν ικανοποιήθηκαν τα αιτήματά τους.
Η Επιτροπή Παιδείας, από το περασμένο καλοκαίρι έχει αρχίσει τη συζήτηση επί του νομοσχεδίου για το σχέδιο αξιολόγησης του εκπαιδευτικού και του εκπαιδευτικού έργου, μετά την προώθηση από πλευράς Κυβέρνησης. Από την πρώτη συνεδρία διαφάνηκε ότι οι συνδικαλιστικές οργανώσεις δεν θα έκαναν βήμα πίσω, αν δεν ικανοποιηθούν όλα τους τα αιτήματα και ειδικά αν δεν διαγραφεί η πρόνοια για το ρόλο του διευθυντή στην αξιολόγηση. Ένα αίτημα που υπέβαλαν σε όλους τους κύκλους διαβουλεύσεων με το Υπουργείο Παιδείας, αλλά και στους βουλευτές, στην τελική τους προσπάθεια για να συγκεράσουν τις διαφωνίες και να προχωρήσει η συζήτηση.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Τεντώνουν το σχοινί οι καθηγητές, προχωρούν με δίωρη στάση εργασίας-«Δεν πείθουν τα επιχειρήματά τους»
Κι ενώ οι εκπαιδευτικές οργανώσεις υπέβαλαν τα αιτήματά τους σε εκτελεστική και νομοθετική εξουσία, οι νομοθέτες έκριναν ότι όχι μόνο πρέπει να παραμείνει ο διευθυντής, αλλά και να ενταχθεί και η Διευθυντική ομάδα. Αυτό θεώρησαν ότι θα είναι μία ασφαλιστική δικλείδα, αφού μαζί με το διευθυντή, θα έχει αρμοδιότητα και ο βοηθός διευθυντής και ο βοηθός διευθυντής Α’. Πέραν τούτου, η Επιτροπή Παιδείας αποφάσισε όπως η βαρύτητα της αξιολόγησης του διευθυντή θα ανέρχεται στο 15% αντί 20% όπως προνοούσε η πρόταση του Υπουργείου Παιδείας και του Επιθεωρητή θα είναι στα 85%.
Σημειώνεται πως κατά τη διάρκεια της δημόσιας συζήτησης, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις θέλησαν να δημιουργήσουν την εικόνα ότι το Υπουργείο Παιδείας δεν εισάκουσε τις θέσεις τους και ουσιαστικά δεν προέβη σε διάλογο. Θέσεις που απορρίπτονται από το γεγονός ότι και τις τρεις φορές που η Αθηνά Μιχαηλίδου παρουσιάστηκε ενώπιον της Επιτροπής Παιδείας, έκανε ειδική αναφορά στις αλλαγές που έγιναν μετά τις διαβουλεύσεις με τις οργανώσεις. Μάλιστα, οι οργανώσεις θέλησαν να πιέσουν την Βουλή να μην προχωρήσει με τις διαδικασίες που καθορίζονται, αλλά να αποσύρει το νομοσχέδιο και να μην το συζητήσει, αφού δεν τις ικανοποιούσε, στέλνοντας το μήνυμα ότι θα πρέπει να προωθούνται πολιτικές που αποδέχονται, διαφορετικά να μένουν στο συρτάρι.
Στο μεταξύ, οι οργανώσεις βρήκαν ευκαιρία να συνδέσουν τις συζητήσεις για το σχέδιο αξιολόγησης του εκπαιδευτικού και του εκπαιδευτικού έργου με τα πάγια αιτήματά τους. Ζητήματα που είχαν τεθεί ενώπιον του Υπουργείου Παιδείας και πριν και κατά τη διάρκεια της παρούσας συζήτησης και είναι θέματα που συνδέουν με το νομοσχέδιο, σε μία ακόμη προσπάθεια να ασκήσουν πιέσεις και να υποστηρίξουν ότι το Υπουργείο δεν τους ακούει. Σημειώνεται πως όσον αφορά στις νέες θέσεις, όλα είναι δεσμευμένα μέσα από το νομοσχέδιο που θα προωθηθεί στην Ολομέλεια, όπως επίσης και το οικονομικό κόστος, που επίσης επικαλούνται οι συνδικαλιστές, για να πείσουν ότι δεν πρέπει να προχωρήσουν οι συζητήσεις. Πέραν τούτου, η κα. Μιχαηλίδου είχε πολλάκις τονίσει πως μετά την ψήφιση του σχεδίου αξιολόγησης εκπαιδευτικών και εκπαιδευτικού έργου, το Υπουργείο Παιδείας θα είναι δίπλα στις οργανώσεις, για να παρέχει στήριξη, αλλά και να ακούσει τα πάγια αιτήματά τους.
Πάντως, τα κόμματα είναι και εκείνα που θα κληθούν να αποφασίσουν για το μέλλον της μεταρρύθμισης. Μίας μεταρρύθμισης που χαρακτηρίζεται η μεγαλύτερη στον τομέα της παιδείας και γι’ αυτό πρέπει να αναλογιστούν τις επόμενες κινήσεις τους. Από τη μία, υπάρχουν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που πιέζουν, γνωρίζοντας πως οι βουλευτικές εκλογές είναι κοντά και τα κόμματα έχουν ήδη βγει στην αναζήτηση ψήφων και από την άλλη υπάρχει ένα εκπαιδευτικό σύστημα που ταλανίζεται από ένα σύστημα αξιολόγησης, που έχει ξεπεραστεί και είναι ισοπεδωτικό. Ουσιαστικά, οι βουλευτές που δέχονται πιέσεις από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, σε περίπτωση που κάνουν πίσω και αποδεχτούν τα αιτήματά τους, θα στείλουν ένα ηχηρό μήνυμα προς όλους πως είναι εκεί για να ικανοποιούν συνδικαλιστικά αιτήματα, σε βάρος πολιτικών που είναι προς όφελος της κοινωνίας.
Την ίδια ώρα, οι βουλευτές που θέλουν να αφήσουν ένα σημαντικό έργο πίσω τους, δεδομένου ότι αρκετά μέλη της παρούσας σύνθεσης της Βουλής δεν θα επαναδιεκδικήσουν θέση τον ερχόμενο Μάιο, πρέπει να αναλογιστούν και την εναλλακτική, σε περίπτωση που δεν προωθήσουν την αλλαγή, η εναλλακτική είναι η παραμονή σε ένα σύστημα αξιολόγησης εκπαιδευτικών της δεκαετίας του 1970. Πέραν τούτου, το διακύβευμα για τον Δημοκρατικό Συναγερμό είναι υψηλό, δεδομένου ότι επί διακυβέρνησης Νίκου Αναστασιάδη έχει ενταχθεί στο Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας ως ορόσημο και σε περίπτωση που ο ΔΗΣΥ αποφασίσει να ψηφίσει κατά της συνέχισης των συζητήσεων, θα δημιουργήσει εύλογα ερωτήματα για τη στάση του, τη στιγμή που επί προηγούμενης Κυβέρνησης προωθούσε το σχέδιο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Έδωσε διευκρινίσεις για το τελικό κείμενο για το σχέδιο αξιολόγησης η ΥΠΑΝ-Απαντά στις οργανώσεις για τα μέτρα
Πάντως, λόγω της ένταξης του νέου σχεδίου αξιολόγησης του εκπαιδευτικού και του εκπαιδευτικού έργου στο Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, πριν τη λήξη του χρόνου πρέπει να ψηφιστεί νέα νομοθεσία, καθώς σε αντίθετη περίπτωση θα επιβληθεί πρόστιμο ύψους 60 εκατομμυρίων ευρώ από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ένα πρόστιμο που θα πληρώσουν οι Κύπριοι φορολογούμενοι πολίτες, που στην πλειοψηφία τους δεν είναι εκπαιδευτικοί και είναι εκείνοι που θα κληθούν να ψηφίσουν στις εκλογές του Μαΐου.
Με την προώθηση του νομοσχεδίου ενώπιον της Ολομέλειας, η Επιτροπή Παιδείας και κατ' επέκταση τα κόμματα πρέπει να στείλουν το μήνυμα ότι πρέπει να παρθούν αποφάσεις που θα καταρρίψουν κατεστημένα και θα φέρουν αλλαγή σε θέματα που μένουν στάσημα για πάρα πολλά χρόνια. Ακόμη και όταν αυτές οι αλλαγές συγκρούονται με καταστάσεις που διαμορφώθηκαν λόγω της παρόδου μισού αιώνα χωρίς αλλαγή, αφού ουσιαστικά στο επίκεντρο πρέπει να είναι μόνο οι μαθητές και κανένας άλλος. Το εκπαιδευτικό σύστημα ταλανίζεται από ένα απαρχαιωμένο, ισοπεδωτικό σύστημα και ενώ οι άμεσα επηρεαζόμενοι το αναγνωρίζουν, την ίδια ώρα μάχονται για παραμονή σε αυτό, προφασιζόμενοι ότι η προτεινόμενη πρόταση για κάτι καινούργιο, δεν θα επιφέρει αλλαγή.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: «Ο διευθυντής δεν μπορεί να αποκλειστεί εντελώς από την τελική αξιολόγηση… Έρχεται σε καθημερινή επαφή με τους εκπαιδευτικούς»
