Αναμφίβολα, το ζήτημα της τοξικότητας στην πολιτική σκηνή της Κύπρου αποτελεί έναν από τους λόγους που η κοινωνία αποστασιοποιείται από τα παραδοσιακά κόμματα του τόπου, καθώς ενισχύει την αποστροφή που αισθάνονται οι πολίτες για το σύστημα. Η απόσταση που αναπτύσσεται εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους τα τελευταία χρόνια. Στις διπλές εκλογές του 2024, για παράδειγμα, 71.330 πρόσωπα έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στον Φειδία Παναγιώτου, εκλέγοντας τον στην Ευρωβουλή, την ίδια ώρα που όλα τα κόμματα, με εξαίρεση το ΕΛΑΜ, είδαν για άλλη μια φορά τα ποσοστά τους να συρρικνώνονται.
Ο Φειδίας παρουσίασε κάτι διαφορετικό στους πολίτες, αρκετοί από τους οποίους είδαν στο πρόσωπό του την ελπίδα για μια καινούργια φωνή στην πολιτική σκηνή του τόπου. Ή έστω, μία φωνή, που δεν ήταν η γνωστή, εκνευριστική φωνή των κομμάτων. Μάλιστα, κάποιοι νεότεροι ηλικιακά ψηφοφόροι, είδαν ακόμα και τον ίδιο τους τον εαυτό στα μάτια του. Τα «δεν ξέρω τίποτα» και τα «θέλω να μάθω», ήταν η φωνή που ένωσε πολλές άλλες φωνές.
Ένα χρόνο και δύο μήνες μετά τις εκλογές, όμως, ο ευρωβουλευτής απέδειξε πλέον, αρκετές φορές, πως τελικά επιλέγει να δίνει ο ίδιος τροφή για τοξικότητα, λες και δεν ήταν αρκετή όση ήδη υπήρχε. Παράδειγμα το πρόσφατο podcast του με καλεσμένο τον ερευνητή Μιχάλη Μιχαήλ, στο οποίο έγιναν οι επίμαχες αναφορές του για τον Γρηγόρη Αυξεντίου. Οι αναφορές του κ. Μιχαήλ, δεν είναι η πρώτη φορά που τίθενται στη δημόσια σφαίρα, αφού πριν από πέντε μήνες, σε άλλο podcast, είχε προβεί σε παρόμοιες δηλώσεις, χωρίς ωστόσο να προκληθούν ανάλογες αντιδράσεις. Η διαφορά είναι πως ο ευρωβουλευτής ενδεχομένως να ήθελε ή να επιδίωκε τις έντονες αντιδράσεις, που τον τοποθετούν στο επίκεντρο της προσοχής και τον συντηρούν στην επικαιρότητα.
Το σημείο κλειδί στην περίπτωση του podcast με τον Φειδία Παναγιώτου, είναι πως πρόκειται για ένα εκλελεγμένο αξιωματούχο της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που ξεκίνησε ως παραγωγός περιεχομένου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ο οποίος γνωρίζει ίσως και καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο Κύπριο πολίτη ποια θεματολογία και ποιοι καλεσμένοι θα προσελκύσουν «clicks». Η εντύπωση που προκαλείται είναι πως στην περίπτωση του κ. Μιχαήλ, αλλά και άλλων καλεσμένων του Φειδία, όπως ο Ερσίν Τατάρ, ο στόχος ενδεχομένως να ήταν η απήχηση και όχι η ανακάλυψη της αλήθειας.
Μάλιστα, ο κ. Παναγιώτου, στα αρχικά στάδια της συνέντευξης ανέφερε ότι δεν μελετά επισταμένα τον συνομιλητή του πριν από ένα podcast, αφού ο στόχος του είναι να μάθει γι' αυτόν και από αυτόν, κατά τη διάρκεια της συζήτησής τους. Ωστόσο, σε μεταγενέστερο σημείο της ίδιας συνέντευξης μετά τις αναφορές στον Αυξεντίου, έδωσε μια διαφορετική εικόνα, παραδεχόμενος ότι προβληματίστηκε εάν θα τον καλούσε, λέγοντας χαρακτηριστικά «την πρώτη φορά που το άκουσα, τζι εγώ είχα μεγάλο δίλλημα αν θα σε φέρω δαμαί, λόγω του ότι λαλεί πελλάρες, ενισχύει να ακουστεί τούντο πράμα. Έχω τζι εγώ ευθύνες, αλλά λαλώ τζαι γω ρε παιθκιά εγώ κυνηγώ την αλήθεια».
Αν ο στόχος του Φειδία Παναγιώτου ήταν η κλιμάκωση της τοξικότητας στο πολιτικό σκηνικό του τόπου, επετεύχθη πλήρως, αφού τα κόμματα άρχισαν να ανταλλάζουν πυρά για την ΕΟΚΑ, τον Γρίβα, τον Μακάριο, τις καταβολές και τα πεπραγμένα τους στο παρελθόν, ενώ θέση επέλεξε να πάρει και ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης.
Μάλιστα, οι αντιδράσεις δεν παρέμειναν μόνο σε πολιτικό επίπεδο, αλλά οδήγησαν σε τοποθετήσεις από το χώρο του ποδοσφαίρου, με ομάδες να εκδίδουν ανακοινώσεις επί του θέματος. Την ίδια ώρα, οι οργανωμένοι οπαδοί του ΑΠΟΕΛ, ανήρτησαν πανό υβριστικού περιεχομένου για τον ευρωβουλευτή, το οποίο βρίσκεται στο μικροσκόπιο της Αστυνομίας, η οποία διερευνά την υπόθεση και αναζητά τα πρόσωπα που προέβησαν στη συγκεκριμένη ενέργεια.
Παρόλο που ο ευρωβουλευτής επικαλείται την «αναζήτησης της αληθείας», εύλογα θα σκεφτόταν κάποιος ότι δημιουργεί περισσότερα προβλήματα και ρίχνει νερό στο μύλο της τοξικότητας, παρά να προσφέρει κάτι διαφορετικό στην πολιτική ζωή του τόπου. Αυτό εξάλλου επιβεβαιώνεται και μέσα από τα μέχρι στιγμής πεπραγμένα του στο Ευρωκοινοβούλιο, αφού ο μέσος πολίτης έμαθε περισσότερα για τους μισθούς και τα ωφελήματα που λαμβάνουν οι ευρωβουλευτές, τα σημεία που θεωρούνται μη προσβάσιμα στις Βρυξέλλες, αλλά και ότι υπάρχει δωρεάν νερό, μεταλλικό και ανθρακούχο, από τις προτάσεις που κατέθεσε ο ίδιος, τις παρεμβάσεις και τα έργα του τους 14 μήνες που κατέχει μία από τις έξι έδρες της Κύπρου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Η επικίνδυνη αμάθεια που πλήττει την Κυπριακή Δημοκρατία και ο Φειδίας που παθαίνει αλλά δε μαθαίνει
Πλέον, ο Φειδίας Παναγιώτου δεν μπορεί να επικαλείται την πίστωση χρόνου που ζητούσε το πρώτο διάστημα μετά την εκλογή του, αφού στο ίδιο ατόπημα είχε υποπέσει πριν από ένα μήνα, όταν ανήρτησε podcast με τον κατοχικό ηγέτη Ερσίν Τατάρ, που εκλήφθηκε από άπαντες στην Κυπριακή Δημοκρατία ως άλλο ένα ολίσθημά στην μικρή του καριέρα ως αξιωματούχος του κράτους. Μάλιστα, η συνέντευξη είχε ληφθεί μόλις λίγες μέρες πριν την μαύρη επέτειο της τουρκικής εισβολής.
Παρόλα αυτά, φαίνεται ότι οι επικρίσεις που δέχεται, καθώς και η αναστάτωση και η τοξικότητα που συνακόλουθα προκαλεί, ενδεχομένως να μην τον ενδιαφέρουν και τόσο πολύ. Ίσως επειδή εξακολουθεί να πιστεύει πως τα «clicks» και τα «views» είναι η σημαντικότερη αποστολή του και όχι η παραγωγή πολιτικής.
Όπως είχε πει κάποτε ο κωμικός ποιητής Μένανδρος, «το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού...».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
- Συνεχίζονται οι αντιδράσεις για το podcast του Φειδία για Αυξεντίου-«Η καλύτερη υπηρεσία που μπορεί να προσφέρει είναι να παραιτηθεί»
- Η παρέμβαση του Προέδρου της Δημοκρατίας στη συζήτηση για Γρηγόρη Αυξεντίου-Το μήνυμα που έστειλε
- Έντονος απόηχος για το podcast για Αυξεντίου-Ανταλλάζουν πυρά τα κόμματα, βολές κατά Φειδία
- Απαντά στην κριτική για το podcast για Αυξεντίου και καταγγέλλει απειλές ο Μιχαήλ-«Με έστησαν στον τοίχο»
