Μια συνάντηση που κράτησε λιγότερο από τρεισήμισι ώρες, χωρίς ούτε καν ένα προσωρινό πλαίσιο κατάπαυσης πυρός, ήταν το αποτέλεσμα της πολυαναμενόμενης συνάντησης του Ντόναλντ Τραμπ με τον Βλαντιμίρ Πούτιν στην Αλάσκα στις 15 Αυγούστου.
Όπως σημειώνει ο αναλυτής των New York Times, David E. Sanger, το γεγονός αυτό, αν και θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως αποτυχία, έγινε δεκτό με έναν τόνο ανακούφισης από τους Ουκρανούς και τους Ευρωπαίους συμμάχους τους: η μεγαλύτερη ανησυχία τους ήταν μήπως ο Αμερικανός πρόεδρος υποχωρούσε στις ρωσικές απαιτήσεις, πιέζοντας τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι σε έναν οδυνηρό συμβιβασμό που θα σήμαινε την παραχώρηση του 20% των εδαφών της χώρας του.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: «Αν όλα πάνε καλά, θα γίνει τριμερής με τον Πούτιν»-Για συνολική ειρηνική συμφωνία μίλησε σε Ζελένσκι ο Τραμπ
Ο Τραμπ αποχώρησε βιαστικά, μάλιστα νωρίτερα από το προβλεπόμενο, χωρίς να έχει επιτύχει κανένα ουσιαστικό βήμα. Ο ίδιος παραδέχθηκε στους δημοσιογράφους ότι «δεν είναι χαρούμενος» με το αποτέλεσμα, ενώ στη συνέχεια, σε συνέντευξη στον Σον Χάνιτι του Fox News, έριξε την ευθύνη στον Ζελένσκι για την επίτευξη μιας κατάπαυσης του πυρός. Από την πλευρά του, ο Πούτιν περιορίστηκε σε γενικόλογες διατυπώσεις ότι «βαδίζοντας σε αυτόν τον δρόμο μπορούμε να φτάσουμε — και όσο νωρίτερα τόσο το καλύτερο — σε ένα τέλος της σύγκρουσης στην Ουκρανία», χωρίς ωστόσο να εξηγήσει ποιος είναι αυτός ο δρόμος.
Ο ίδιος πάντως ο Αμερικανός πρόεδρος προσπάθησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις αλλά και να δώσει μία νέα οπτική στο αποτέλεσμα μιλώντας για ανάγκη επίτευξης συνολικής ειρηνευτικής συμφωνίας. Διαβάστε σχετικό ρεπορτάζ ΕΔΩ.
Έντονη ανησυχία στο Κίεβο
Αν και ο Τραμπ δεν φάνηκε να υποχωρεί σε ζητήματα ουκρανικής κυριαρχίας, η στάση του απέναντι στον Πούτιν προκάλεσε ανησυχία στο Κίεβο. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ των New York Times, ο Αμερικανός πρόεδρος μίλησε με ιδιαίτερα θερμά λόγια για τον Ρώσο ηγέτη, τον αποκάλεσε επανειλημμένα «Βλαντιμίρ» και έδειξε κατανόηση για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε λόγω των ερευνών στις ΗΠΑ για τη ρωσική ανάμιξη στις εκλογές του 2016. «Θα είχαμε κάνει πολλά καλά πράγματα, αλλά είχαμε το “Ρωσία, Ρωσία, Ρωσία”», είπε χαρακτηριστικά ο Τραμπ, επαναφέροντας το αφήγημά του περί «σκευωρίας».
Η στάση αυτή επανέφερε μνήμες από την πρώτη επαφή του Τραμπ με τον Κιμ Γιονγκ Ουν πριν από επτά χρόνια. Και τότε, όπως σημειώνει ο Sanger, η διπλωματία του Αμερικανού προέδρου χαρακτηριζόταν από εντυπωσιακή σκηνοθεσία, θερμές χειραψίες και προσωπικές φιλοφρονήσεις, αλλά από ουσία… ελάχιστη. «Υψηλή σε ατμόσφαιρα, χαμηλή σε περιεχόμενο», σχολιάζει εύστοχα.
«Ηθικός κίνδυνος νομιμοποίησης ενός εγκληματία πολέμου»
Ο Robert Litwak, ειδικός στις σχέσεις υπερδυνάμεων στο Πανεπιστήμιο George Washington, παραλληλίζει τη συνάντηση με τις συνόδους κορυφής Τραμπ – Κιμ, κάνοντας λόγο για «ανεπαρκή προετοιμασία» και για τον «ηθικό κίνδυνο της νομιμοποίησης ενός εγκληματία πολέμου». Το γεγονός ότι Τραμπ και Πούτιν δεν δέχθηκαν ούτε μία ερώτηση από τους δημοσιογράφους — κάτι σπάνιο για τον Αμερικανό πρόεδρο — ενίσχυσε την αίσθηση ότι δεν υπήρχε καμία ουσία να ανακοινωθεί.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Τη Δευτέρα στην Ουάσινγκτον η συνάντηση Ζελένσκι και Τραμπ-Είχαν μακρά τηλεφωνική επικοινωνία
Ο Πούτιν ως κερδισμένος της ημέρας
Όπως υπογραμμίζουν οι New York Times, ο Βλαντιμίρ Πούτιν πέτυχε τον μεγαλύτερο στόχο του: να σπάσει το καθεστώς του διεθνούς απομονωμένου «παρία».
Η εικόνα του να προσγειώνεται σε αμερικανική στρατιωτική βάση, με τα F-22 παρατεταγμένα φτερό με φτερό, και να μπαίνει στο λιμουζίνα του Τραμπ για να μεταβεί στη συνάντηση, ήταν από μόνη της μια ισχυρή συμβολική νίκη. Για πρώτη φορά έπειτα από δέκα χρόνια, ο Ρώσος πρόεδρος βρέθηκε σε αμερικανικό έδαφος, εμφανίστηκε ως συνομιλητής ισότιμος του προέδρου των ΗΠΑ και μίλησε πρώτος μετά τη συνάντηση — παραβιάζοντας την άτυπη διπλωματική πρακτική που θέλει τον οικοδεσπότη να ανοίγει τις δηλώσεις.
Παράλληλα, εξαφανίστηκαν από τη δημόσια ατζέντα οι προειδοποιήσεις του Τραμπ για «σοβαρές συνέπειες» εάν δεν υπάρξει εκεχειρία, αλλά και κάθε αναφορά σε νέες κυρώσεις ή σε δευτερογενείς κυρώσεις κατά χωρών που αγοράζουν ρωσικό πετρέλαιο. Αντί γι’ αυτά, κυριάρχησαν οι φιλοφρονήσεις και οι διαβεβαιώσεις για μια «εξαιρετική συνάντηση». «Ήταν 10/10, με την έννοια ότι τα πήγαμε περίφημα», είπε ο Τραμπ στον Χάνιτι, αλλάζοντας το κριτήριο επιτυχίας από την ουσία στη «χημεία».
Ο Πούτιν κέρδισε χρόνο
Συνολικά, η εικόνα που σκιαγραφούν οι New York Times είναι ότι ο Ρώσος πρόεδρος βγήκε από την Αλάσκα ενισχυμένος: χωρίς να δώσει καμία παραχώρηση, αγόρασε χρόνο, ανέστειλε τη συζήτηση για νέες κυρώσεις, αποκατέστησε τη διεθνή του εικόνα και εμφανίστηκε, έστω και προσωρινά, ως «ειρηνοποιός». Το αν αυτή η εικόνα θα κρατήσει, είναι άγνωστο. Όμως, όπως παρατηρεί ο Sanger, «για λιγότερο από τέσσερις ώρες σε αμερικανικό έδαφος, επρόκειτο για εντυπωσιακή διπλωματική νίκη».
Πηγή: Πρώτο Θέμα
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Οι επτά μήνες από την επίθεση Τραμπ σε Ζελένσκι στην Ουάσιγκτον μέχρι την συνάντηση με τον Πούτιν στην Αλάσκα
