powered by inbusiness-news-logo cbn omada-logo celebrity-logo LOGO-PNG-108

Το προεκλογικό show, η μάχη συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης και οι... αγορεύσεις αντί των απαντήσεων

«Κανέναν εν έκοφτε που μας, είχαν μας όπως τα χτηνά τόσες ώρες». Το σχόλιο ακούστηκε από πρόσωπο προερχόμενο από τις πληγείσες περιοχές, κατά την ολοκλήρωση της μαραθώνιας κοινής συνεδρίας των Κοινοβουλευτικών Επιτροπών Εσωτερικών, Περιβάλλοντος και Γεωργίας, υπό την προεδρία της Αννίτας Δημητρίου. Και κανένας δεν μπορεί να αδικήσει τον άνθρωπο αυτόν που ένοιωθε έτσι. Γιατί, δυστυχώς, για άλλη μία φορά η Βουλή μας έπεσε την παγίδα να ενδιαφέρεται περισσότερο για την προβολή και τις εντυπώσεις και πώς να εκμεταλλευτεί μία τραγωδία, αντί για την ουσία. Και μεγάλο μέρος της ουσίας βρισκόταν σε αυτά που βίωσαν οι άνθρωποι εκείνοι, τις τραγικές ώρες της πυρκαγιάς, που εν τη σοφία τους (;) οι βουλευτές μας έκριναν ότι έπρεπε να πάρουν τον λόγο αφού αγόρευσαν πρώτα εκείνοι, πουν το μακρύ τους και το κοντό τους και προεξοφλήσουν τις απαντήσεις πριν καν υποβληθούν τα ερωτήματα.

Μία συνεδρία που είχε όλα τα φόντα να δώσει απαντήσεις για τα ζητήματα που προέκυψαν με την φονική πυρκαγιά και που αφορούν όλους μας, τελικά είχε πολύ περισσότερες αγορεύσεις, καθώς οι βουλευτές επέλεξαν να χρησιμοποιήσουν μία εθνική τραγωδία για να πάρουν θέσεις στα προεκλογικά χαρακώματα, παρά να πάρουν απαντήσεις, τις οποίες όχι απλώς είχε ανάγκη να μάθει η κοινή γνώμη αλλά κυρίως έχει ανάγκη η πολιτεία στο σύνολό της, ώστε να γίνουν οι απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις σε όλα τα επίπεδα και να μην ξαναζήσουμε μία ανάλογη κατάσταση.

Η παρουσία αρμοδίων σε όλους τους τομείς, στα χαρτιά επέτρεπε να γίνει μια πολύ παραγωγική συζήτηση. Στην πράξη, όμως, έγινε ακριβώς το αντίθετο, καθώς υπήρξαν εντάσεις, ειρωνείες και βασανιστικές επαναλήψεις, ενώ πολλοί από τους καλεσμένους θα λάβουν τον λόγο την επόμενη φορά.

Εκ του αποτελέσματος έπασχε η διαδικασία, καθώς αποφασίστηκε όπως λάβουν πρώτοι τον λόγο οι βουλευτές, ακολούθως οι Υπουργοί και ακολούθως… το χάος. Αν και είναι ορθό να αναφερθεί πως αυτή είναι η πρακτική που ακολουθείται στις κανονικές συνεδρίες των Κοινοβουλευτικών Επιτροπών, αυτή δεν ήταν μία απλή, καθημερινή συνεδρία. Ήταν μία κοινή συνεδρία τριών Επιτροπών, για ένα εξαιρετικά ευαίσθητο και εξαιρετικά σοβαρό θέμα με πολλαπλές παραμέτρους, το οποίο σχεδόν μονοπωλεί την επικαιρότητα τις τελευταίες εβδομάδες.

Σύμφωνα με την Αννίτα Δημητρίου, η διαδικασία αυτή αποφασίστηκε με τους προέδρους των τριών Επιτροπών. Δεδομένου, όμως, ότι ο πρόεδρος της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Χαράλαμπος Θεοπέμπτου, ουσιαστικά επέλεξε να ακολουθήσει άλλη διαδικασία, καταθέτοντας γραπτώς τις δικές του ερωτήσεις, η εντύπωση που δημιουργήθηκε ήταν πως αυτή η διαδικασία ήταν προϊόν συμφωνίας μεταξύ της Προέδρου της Βουλής και προέδρου του ΔΗΣΥ και των δύο προερχόμενων από το ΑΚΕΛ προέδρων της Επιτροπής Εσωτερικών και της Επιτροπής Γεωργίας. Δεν προηγήθηκε κάποια άλλη συνεννόηση με τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις, επειδή κάτι τέτοιο δεν είθισται. Αλλά ούτε και συνεδρία Επιτροπής διαρκείας εννέα ωρών, με περισσότερους από εκατό καλεσμένους είθισται, άρα ήδη επρόκειτο για μία πολύ ασυνήθιστη κατάσταση.

Επί της διαδικασίας ήταν που προέκυψαν οι εντάσεις και επί της διαδικασίας συνεχίζονταν καθ’ όλη τη διάρκεια, ακόμη και όταν θεωρητικά είχε τελειώσει η συνεδρία. Από πλευράς συμπολίτευσης τον κύριο ρόλο ανέλαβε το ΔΗΚΟ, με πρωταγωνιστή τον πρόεδρό του Νικόλα Παπαδόπουλο, συνεπικουρούμενο από την ΔΗΠΑ και την ΕΔΕΚ στους δεύτερους ρόλους. Ο κ. Παπαδόπουλος είχε αμέτρητες αντιπαραθέσεις με την Αννίτα Δημητρίου και διάφορους βουλευτές του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ, όπως και κάποιοι άλλοι βουλευτές της συμπολίτευσης, ανεβάζοντας συχνά τους τόνους, καθώς θεωρούσαν παράλογο όλο αυτό που συνέβαινε. Στην ουσία, η βασική αντιπαράθεση ήταν πως η αντιπολίτευση θεωρούσε πως η συμπολίτευση προσπαθούσε να μπλοκάρει τον κοινοβουλευτικό έλεγχο της εκτελεστικής εξουσίας και η συμπολίτευση θεωρούσε πως η αντιπολίτευση ήθελε να κάνει μονόλογο και να στερήσει από την Κυβέρνηση, τους επιχειρησιακούς και τους εμπλεκόμενους τη δυνατότητα να μιλήσουν, να δώσουν τις απαντήσεις τους και να εξηγήσουν.

Όποιος και να είχε δίκαιο, η πραγματικότητα είναι πως στις εννέα ώρες ελάχιστα άτομα κατάφεραν να ολοκληρώσουν τοποθέτηση χωρίς να τους διακόψει κάποιος, από όποια πλευρά των εδράνων και αν κάθονταν, και ότι δεκάδες ερωτήματα έμειναν τελικά αναπάντητα, επειδή η συζήτηση έκανε κύκλους και επικρατούσε αναρχία. Ποτέ δεν τηρήθηκαν πραγματικά οι χρόνοι και αναλώθηκε αχρείαστα ενέργεια στα ίδια και στα ίδια, με αποτέλεσμα η πραγματική συζήτηση να μην έχει ρυθμό, δομή και συνοχή.

Για άλλη μία φορά, η συνολική εικόνα είναι απογοητευτική. Αυτοί που θα διεκδικήσουν ξανά την ψήφο του λαού σε μερικούς μήνες, φάνηκε να ενδιαφέρονται περισσότερο να ακούσουν τον εαυτό τους, παρά οποιονδήποτε άλλο, συμπεριλαμβανομένων των ίδιων των πυρόπληκτων, οι οποίοι υποτίθεται κλήθηκαν για να αναδείξουν τα ζητήματα που προκύπτουν όπως τα έζησαν οι ίδιοι. Ενδεικτικό είναι πως στους κοινοτάρχες δόθηκε ο λόγος περίπου τέσσερις ώρες μετά την έναρξη της συνεδρίας, αφού μίλησαν πρώτα όλοι οι βουλευτές και οι Υπουργοί και αφού διαμαρτυρήθηκαν αρκετές φορές για το γεγονός πως αγνοούσαν την παρουσία τους.

Κάποιοι άλλοι καλεσμένοι, που κλήθηκαν για συγκεκριμένα ζητήματα, κάθονταν επί εννέα σχεδόν ώρες στη Βουλή και η σειρά τους δεν ήρθε ποτέ, καθώς δεν άγγιξαν καν τα θέματα του δικού τους τομέα, και θα πρέπει να το ξαναπεράσουν όλο αυτό στην επόμενη συνεδρία, που αναμένεται να πραγματοποιηθεί περί τα τέλη Αυγούστου.

Αυτή η συνεδρία της Βουλής θα μπορούσε να είναι εξαιρετικά παραγωγική. Ας προβληματιστούν αυτή που έκαναν την επιλογή να μην είναι.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:

;