powered by inbusiness-news-logo cbn omada-logo celebrity-logo LOGO-PNG-108

Πώς μπορεί η πυρηνική απειλή της Ρωσίας να γίνει χρήσιμος «αντιπερισπασμός» για τον Τραμπ

Υπάρχει μια ελαφρά... απρέπεια στο να παρασύρεται ένας πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών από έναν Ρώσο αξιωματούχο να ανταλλάσσει πυρηνικές απειλές στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Αυτό ακριβώς έκανε ο Ντόναλντ Τραμπ, διατάσσοντας την επανατοποθέτηση δύο αμερικανικών πυρηνικών υποβρυχίων, επιτρέποντας στον εαυτό του να φαίνεται ταραγμένος από τις «κούφιες» δηλώσεις του Ντμίτρι Μεντβέντεφ, ενός παλαιότερα ισχυρού, αλλά εδώ και πολύ καιρό παραγκωνισμένου πρώην Ρώσου προέδρου.

Σε μια σειρά από πομπώδεις αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο Μεντβέντεφ, ο οποίος τα τελευταία χρόνια αυτοαποκαλείται «σφοδρός αντιδυτικός επικριτής», επέκρινε την προθεσμία που έθεσε ο Τραμπ προς τη Ρωσία για μια ειρηνευτική συμφωνία στην Ουκρανία, η οποία πρόκειται να λήξει σύντομα, λέγοντας ότι κάθε νέο τελεσίγραφο είναι ένα «βήμα προς τον πόλεμο» - όχι μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, αλλά «με τη δική του χώρα».

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ θα πρέπει να θυμάται «πόσο επικίνδυνο μπορεί να είναι το θρυλικό «Νεκρό Χέρι»», έγραψε ο Μεντβέντεφ, σε μια προκλητική αναφορά στο αυτόματο πυρηνικό σύστημα αντιποίνων της Ρωσίας της σοβιετικής εποχής, το οποίο μπορεί να ξεκινήσει την εκτόξευση διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων εάν ανιχνεύσει πυρηνικό πλήγμα.

Ο υπουργός Εξωτερικών του Τραμπ, Μάρκο Ρούμπιο, υποβάθμισε τις πρόσφατες αναρτήσεις του Ρώσου, επισημαίνοντας ότι ο Μεντβέντεφ δεν είναι πλέον υπεύθυνος λήψης αποφάσεων στη Μόσχα. Είναι μια άποψη που συμμερίζονται πολλοί Ρώσοι, για τους οποίους ο Μεντβέντεφ θεωρείται ευρέως πολιτικά άσχετος, με μικρή εξουσία, ιδιαίτερα για να κατέχει εξουσία στο να εξαπολύσει πυρηνικό πλήγμα.

Η «βολική» διαμάχη με τον Μεντβέντεφ

Όπως σημειώνει το CNNi στην ανάλυσή του, το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί ο Τραμπ να προβεί σε μια τόσο έντονη δημόσια αντιπαράθεση που εντείνει τη ρητορική μεταξύ Ουάσινγκτον και Μόσχας, όταν ο ίδιος χαρακτήρισε ως «ανόητες» τις δηλώσεις του Μεντβέντεφ;

Μια πιθανή απάντηση είναι ότι αποτελεί ένα «βολικό» τρόπο για τον Τραμπ να εμφανιστεί σκληρός απέναντι στη Μόσχα, στοχοποιώντας έναν δημόσιο παράγοντα στη Ρωσία, χωρίς όμως να αντιμετωπίσει άμεσα την πραγματική εξουσία στο Κρεμλίνο, τον Βλαντίμιρ Πούτιν, ή να χρειαστεί να προχωρήσει σε ουσιαστικές αλλαγές στη στρατηγική των ΗΠΑ για τα πυρηνικά.

Ο Τραμπ δήλωσε ότι η εντολή για αναδιάταξη των δύο πυρηνικών υποβρυχίων δόθηκε «σε περίπτωση που οι ανόητες και εμπρηστικές δηλώσεις του Μεντβέντεφ είναι κάτι παραπάνω από απλές κουβέντες».

Υπάρχουν όμως πολλά αμερικανικά πυρηνικά υποβρύχια, οπλισμένα με εκατοντάδες πυρηνικές κεφαλές, που περιπολούν τους ωκεανούς του κόσμου οποιαδήποτε δεδομένη ημέρα. Δεδομένης της εμβέλειας χιλιάδων μιλίων των πυραύλων που μεταφέρουν, καθώς και του τεράστιου μεγέθους της Ρωσίας, είναι απίθανο οποιαδήποτε επανατοποθέτησή τους να επηρεάσει σημαντικά την ικανότητά τους να χτυπούν ρωσικούς στόχους. Αλλά, όπως πάντα, η ουσία κάθε κίνησης κρίνεται από τον χρόνο που γίνεται.

Μπορεί να ισχύουν οι απειλές του Τραμπ;

Ο απεσταλμένος του Τραμπ για τη Μέση Ανατολή, Στιβ Γουίτκοφ, στον διπλό του ρόλο ως προσωρινός μεσολαβητής για τη Ρωσία, πρόκειται να πραγματοποιήσει περισσότερες συνομιλίες με τη ρωσική ηγεσία τις επόμενες ημέρες. Είναι πιθανό να πιέσει ξανά για κατάπαυση του πυρός, καθώς η προθεσμία που έθεσε ο Τραμπ για να συμφωνήσει το Κρεμλίνο σε ειρήνη στην Ουκρανία ή να αντιμετωπίσει αυστηρούς δασμούς, πρόκειται να λήξει.

Λίγοι πιστεύουν ειλικρινά ότι το Κρεμλίνο, το οποίο επιμένει πεισματικά στην επίτευξη των δηλωμένων στρατιωτικών του στόχων πριν τερματίσει τη σύγκρουση στην Ουκρανία, θα υποχωρήσει. Και η τελευταία κλιμάκωση της πυρηνικής ρητορικής είναι απίθανο να αλλάξει αυτή τη σκληρή στάση.

Αλλά, και πάλι, καθώς ο Τραμπ «ζυγίζει» - και ενδεχομένως υποχωρεί - τις πιθανώς αυτοκαταστροφικές επιπτώσεις της επιβολής δευτερογενών κυρώσεων σε χώρες όπως η Ινδία και η Κίνα που αγοράζουν ρωσικό πετρέλαιο, όπως έχει απειλήσει να κάνει, το φάντασμα της αυξημένης πυρηνικής ετοιμότητας, μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμος αντιπερισπασμός.

Μοιάζει περισσότερο με αντιπερισπασμό

Στην πραγματικότητα, η δημιουργία ενός αντιπερισπασμού από τα αυξανόμενα πολιτικά προβλήματα στο εσωτερικό, μπορεί να είναι ένα ευπρόσδεκτο υποπροϊόν της κλιμακούμενης πυρηνικής ρητορικής.

Η συζήτηση για αυξανόμενη πυρηνική ετοιμότητα απέναντι στη Ρωσία, η οποία διαθέτει περισσότερα ατομικά όπλα από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο, θα μπορούσε να επισκιάσει πιο ασήμαντα εσωτερικά ζητήματα, όπως για παράδειγμα το σκάνδαλο Έπσταϊν.

Φυσικά, οποιαδήποτε αναφορά σε πυρηνική κλιμάκωση μεταξύ των μεγαλύτερων πυρηνικών υπερδυνάμεων του κόσμου, δικαιολογημένα προσελκύει σοβαρή προσοχή.

Αλλά η ευρύτερη σχέση μεταξύ Ουάσινγκτον και Μόσχας, αν και υπό ανανεωμένη πίεση, δεν πλησιάζει πουθενά την πυρηνική αντιπαράθεση.

Και ενώ η φαινομενικά επιπόλαιη χρήση πυρηνικών απειλών και από τα δύο έθνη μπορεί να είναι ανησυχητική, δεν υποδηλώνει ότι μια πυρηνική σύγκρουση βρίσκεται προ των πυλών.

Πηγή: cnn.gr

;