inbusiness-news-logo cbn omada-logo celebrity-logo LOGO-PNG-108

Η ανοχή στο μίσος, η ανάγκη για παρεμβάσεις και η συλλογική ήττα

Την πρόθεσή της να απευθυνθεί στην Αστυνομία, ώστε να διερευνήσει την πιθανότητα διάπραξης ποινικού αδικήματος, γνωστοποίησε η Επίτροπος Διοικήσεως και Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Μαρία Στυλιανού-Λοττίδη, με αφορμή το νέο ομοφοβικό παραλήρημα που κάνει τον γύρο της Κύπρου τα τελευταία εικοσιτετράωρα και καταδεικνύει πόσο βαθιά ριζωμένες είναι σε μερικά κομμάτια της κοινωνίας μας προσβλητικές αντιλήψεις, οι οποίες εύκολα μετατρέπονται σε μίσος.

Στο βίντεο εμφανίζεται στέλεχος της Εθνικής Φρουράς (η οποία ήδη ανακοίνωσε πως ξεκίνησε έρευνα) να εκφράζεται με προσβλητικούς χαρακτηρισμούς για μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, κάνοντας μάλιστα και «μαθήματα ανδρισμού», τα οποία δεν είναι τίποτα άλλο από επίδειξη τοξικής αρρενωπότητας. Διάχυτη είναι η έλλειψη σεβασμού αλλά και η διάθεση επιβολής, λόγω της μη αποδοχής της διαφορετικότητα.

Η κ. Λοττίδη σήμανε συναγερμό, κάνοντας λόγο για συναισθήματα αποτροπιασμού και χαρακτηρίζοντας τον λόγο ακραίο και ρατσιστικό, ο οποίος εξευτελίζει και καταρρακώνει την ανθρώπινα αξιοπρέπεια και συνιστά ρητορική, η οποία, στα πλαίσια αντιγραφής και μιμητισμού, θα μπορούσε να οδηγήσει κι άλλα πρόσωπα, μέσα από μία διαδοχική αλληλουχία παρόμοιων συμπεριφορών, στη δημιουργία μιας δυναμικής για τη διάπραξη βίαιων πράξεων εις βάρος της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας».  

Η παρέμβαση της Επιτρόπου Διοικήσεως προστίθεται σε άλλες παρεμβάσεις που υπήρξαν το προηγούμενο διάστημα για άλλα περιστατικά εκφοράς ρατσιστικού λόγου και μίσους. Και όπως φαίνεται, οι παρεμβάσεις αυτού του είδους χρειάζονται επειδή το κράτος επιδεικνύει ανοχή σε αυτά τα φαινόμενα, παρά το γεγονός πως έχει στην φαρέτρα του τα νομοθετικά όπλα για να τα αντιμετωπίσει. Μάλιστα, όπως επεσήμανε η κ. Λοττίδη, «υπάρχει ένα ισχυρό νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο μπορούν να διερευνήσουν και να διατυπώσουν κατά πόσο υπάρχει ποινικό αδίκημα ή όχι».

Νομοθετικό πλαίσιο υπάρχει, όπως υπήρχε και σε προηγούμενα περιστατικά, για τα οποία δεν  ακούσαμε να προέκυψαν οποιεσδήποτε παραδειγματικές τιμωρίες, έτσι ώστε η νομοθεσία να λειτουργήσει αποτρεπτικά, από την στιγμή που δεν τα κατάφερε με όλους η παιδεία μας. Κι αυτοί οι νόμοι έχουν ως πρώτο στόχο την προστασία των ανθρώπων και ως δεύτερο την εμπέδωση κουλτούρας αποδοχής και σεβασμού. Η μη εφαρμογή τους δεν επιτυγχάνει κανέναν από τους δύο στόχους, καθώς η αδράνεια δημιουργεί χώρο για χειροκροτητές και μιμητές, ιδιαίτερα, δε, εάν πρόκειται για προβεβλημένα πρόσωπα που διαθέτουν κοινό, όπως πολιτικοί, ιερείς κ.α..  

Θα πρέπει κάποτε να διερωτηθούμε γιατί, ενώ έχουμε ισχυρό νομοθετικό πλαίσιο, συνεχίζουμε καθημερινά να έχουμε ομοφοβικές, σεξιστικές και άλλες ρατσιστικές συμπεριφορές και δεν ακούμε σχεδόν ποτέ για στοιχειοθέτηση υποθέσεων και καταδίκες. Σε τι εξυπηρετούν οι καλοί νόμοι όταν μένουν στα χαρτιά; Ποια είναι η αξία τους όταν οι πολίτες δεν γνωρίζουν για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτούς και όταν τα όργανα της πολιτείας χρειάζονται δημόσιες εκκλήσεις, ανακοινώσεις και επιστολές για να κινητοποιηθούν να τους εφαρμόσουν; Γιατί το κράτος μας χρειάζεται παραινέσεις για να προστατέψει ανθρώπους από το μίσος;

Οι νόμοι δεν ψηφίζονται για να έχουμε πολιτική ορθότητα, αλλά για να διασφαλίζεται πως ζούμε σε ένα κράτος και μια κοινωνία που είναι ασφαλή, λειτουργικά και δίκαια για όλους. Ακόμη κι αν οι νόμοι θεωρητικά πάσχουν, κάτι που δεν φαίνεται να συμβαίνει σε αυτή την περίπτωσή σύμφωνα με την Επίτροπο, δεν είναι δικαιολογία. Εάν διαπιστωθεί πως ένας νόμος περιλαμβάνει πρόνοιες που δεν μπορούν πρακτικά να εφαρμοστούν, πρέπει να προωθούνται τροποποιήσεις στη Βουλή, ώστε να δίνονται όλα τα εφόδια στις Αρχές να δρουν, όχι να επαναπαυόμαστε με την ύπαρξή τους, χωρίς να επιτελούν την πραγματική αποστολή τους.

Κάθε φορά που ένας συνάνθρωπός μας γίνεται αποδέκτης μίσους για το φύλο του, το χρώμα του, την εμφάνισή του, τη σεξουαλικότητά του, είναι μια συλλογική ήττα για την κοινωνία μας. Για τις αρχές και τις αξίες μας, το εκπαιδευτικό μας σύστημα, την ηθική μας. Και κάθε φορά που το κράτος δεν λειτουργεί ως ασπίδα για τους ανθρώπους αυτούς, είναι ένα κράτος πιο μικρό και πιο αδύναμο από αυτό που μας αξίζει.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
;